Ostatnie zmiany: 20.08.2021 22:15(1142 dni i 10 godzin temu)
Zapraszamy do nabywania książki o histori naszej parafii i osiedla. Książka stanowi cegiełkę, a środki uzyskane ze sprzedaży będą przeznaczone na dokończenie budowy kościoła.
Zpraszamy do zapoznania się ze "Słowem wstępnym"
Masz pytania, uwagi?
Napisz do .
Drodzy Chorzy, Niepełnosprawni, Starsi,
Kościół w Polsce w tym roku wzywa nas, byśmy byli świadkami Miłości. Prawdziwą miłością jest sam Bóg. On nas umiłował jeszcze przed założeniem świata, stworzył nas, abyśmy byli Jego dziećmi. Obdarzył nas życiem i wieloma darami, a razem z nimi stawia przed nami różne zadania. Was, drodzy chorzy i niepełnosprawni, obdarzył Bóg szczególnym darem, którym jest bycie podobnym do Jego Syna w Jego cierpieniu. Jakże to trudny dar! Ale i w nim kryje się Boża mądrość i miłość. Chciałbym podziękować za świadectwo, jakie daje wielu z Was, gdy pomimo cierpienia potraficie być wdzięczni Panu Bogu za Jego dary. Ukazujecie, że cierpienie, niepełnosprawność i ograniczenia, których doświadczacie, nie zamykają Was na Pana Boga. W tym wszystkim On także chce okazywać Wam swoją miłość.
My, ludzie zdrowi, mamy za zadanie służyć Wam, wspierając Was w waszych potrzebach, za wzorem Jezusa Chrystusa, który „obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza.” (Mt 9,35n)
Dziś Pan Jezus działa poprzez Kościół, który towarzyszy Wam modlitwą, posługą sakramentalną i bezpośrednią pomocą, między innymi za pośrednictwem Caritas, parafialnych zespołów charytatywnych, przez pracę wielu zgromadzeń zakonnych i stowarzyszeń katolickich itp. Doświadczacie tej pomocy w szpitalach, ośrodkach rehabilitacyjnych, poprzez odwiedziny w waszych domach, przez organizowane spotkania i poprzez środki masowego przekazu.
Na instytucjonalną formę chrześcijańskiej miłości zwrócił nam w tym roku uwagę Ojciec Święty Benedykt XVI w Orędziu na tegoroczny Światowy Dzień Chorego. Papież pisze w nim: „Kościół darzy miłością wszystkich dotkniętych słabością ludzką, co więcej, w ubogich i cierpiących odnajduje wizerunek swego ubogiego i cierpiącego Zbawiciela, im stara się ulżyć w niedoli i w nich usiłuje służyć Chrystusowi”. To humanitarne i duchowe działanie wspólnoty kościelnej na rzecz chorych i cierpiących na przestrzeni wieków wyrażało się w różnorodnych formach i strukturach służby zdrowia, także o charakterze instytucjonalnym. Chciałbym tu wspomnieć o dziełach zarządzanych bezpośrednio przez diecezje i o powstałych z hojności wielu instytutów zakonnych. Chodzi o cenne „dziedzictwo” zrodzone ze świadomości, że „miłość potrzebuje również organizacji, aby w sposób uporządkowany mogła służyć wspólnocie” (Benedykt XVI, Encyklika „Deus caritas est”, 20).
W różnoraki sposób Bóg chce okazać Wam swoją miłość, a to zobowiązuje do odpowiedzi. Najlepszą odpowiedzią na miłość jest miłość. To jest zadanie do wypełnienia. Łączy się ono z wysiłkiem, trudem, stawianiem sobie wymagań. Chciałbym Was, drodzy chorzy, zachęcić do okazywania takiej wdzięczności. Niech to będzie odpowiedź na miłość, której doświadczacie. Słowo podziękowania będzie Waszym świadectwem Miłości, podjęciem tegorocznego programu duszpasterskiego.
Wyrazem tej wdzięczności niech będzie także modlitwa za kapłanów. Ten rok jest rokiem kapłańskim. Sam Pan Jezus prosił o tę modlitwę. W Ewangelii według św. Mateusza czytamy: „Jezus rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.” (Mt 9,37 - 10,1).
Proszę Was o modlitwę o nowe powołania, aby nie brakło tych, którzy odpowiedzą na wezwanie Chrystusa i pójdą z posługą do chorych i słabych. Proszę o modlitwę za kapłanów, o umocnienie ich wierności i miłości. Wołajcie do Pana za tych, którzy przeżywają trudności. Polecajcie miłosiernemu Bogu tych, którzy odeszli. Pamiętajcie w modlitwie także o Ojcu świętym, o mnie i wszystkich biskupach.
Módlmy się słowami Ojca świętego Jana Pawła II:
„Święty Ojcze,
wejrzyj na rodzinę ludzką,
która stawia pierwsze kroki
na drodze trzeciego tysiąclecia.
W jej życiu wciąż zbyt dużo jest
nienawiści, przemocy i ucisku -
jednak serca wielu
odczuwają głód sprawiedliwości, prawdy oraz łaski
i oczekują, że dasz im zbawienie,
którego dokonałeś przez Twego Syna Jezusa.
Potrzeba odważnych głosicieli Ewangelii,
wielkodusznych sług cierpiącej ludzkości.
Prosimy, daj Twemu Kościołowi świętych Kapłanów,
którzy uświęcą Twój lud mocą Twojej łaski.
Daj mu wiele osób konsekrowanych,
które ukażą światu Twoją świętość.
Poślij do swej winnicy świętych robotników,
którzy będą pracować z zapałem i miłością,
a przynagleni przez Twego Świętego Ducha,
zaniosą zbawienie Chrystusa aż na krańce ziemi. Amen”.
Niech Matka Najświętsza, Uzdrowienie Chorych, towarzyszy Wam, niech Was umacnia w postawie wdzięczności i w modlitwie.
Niech Wam, Waszym bliskim i wszystkim, którzy Wam pomagają, błogosławi Bóg Wszechmogący Ojciec i Syn, i Duch Święty.
Arcybiskup Metropolita Krakowski
Kraków, 11 lutego 2010, wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes