Ostatnie zmiany: 10.09.2023 15:58(391 dni i 16 godzin temu)
Zapraszamy do nabywania książki o histori naszej parafii i osiedla. Książka stanowi cegiełkę, a środki uzyskane ze sprzedaży będą przeznaczone na dokończenie budowy kościoła.
Zpraszamy do zapoznania się ze "Słowem wstępnym"
Masz pytania, uwagi?
Napisz do .
Na terenie parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, na osiedlu Rżąka, przy ul. Kosocickiej 38a, znajduje się Dom Zakonny Sióstr ze Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, popularnie zwanych siostrami michalitkami. Zgromadzenie to założył pod koniec XIX wieku, w Miejscu Piastowym na Podkarpaciu, dziś błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz (1842-1912) przy współudziale Służebnicy Bożej Matki Anny Kaworek (1872-1936).
Głównym Patronem zgromadzenia jest św. Michał Archanioł. Siostry, na Jego wzór uwielbiają Boga swą modlitwą i pracą oraz służą bliźnim, zwłaszcza ubogim i opuszczonym dzieciom oraz młodzieży poprzestając na małym, żyjąc radośnie, pracowicie i powściągliwie, wierząc, że Bóg sam wystarcza i napełnia człowieka pokojem.
Siostry Michalitki pragną ukazywać światu „Chrystusa błogosławiącego dzieciom i dobrze czyniącego wszystkim” poprzez prowadzenie katolickich placówek wychowawczych, przedszkoli i świetlic dla dzieci, katechizując i podejmując różne formy pracy parafialnej wśród dzieci i młodzieży. Organizują również rekolekcje i dni skupienia dla dziewcząt. Pracują też jako zakrystianki, kancelistki, organistki, pielęgniarki, prowadzą Dom Matki i Dziecka w Przemyślu.
W roku 2003 Siostry Michalitki obchodziły 75-lecie kościelnego zatwierdzenia Zgromadzenia. Z tej okazji Ojciec Święty bł. Jan Paweł II wystosował do nich list i przekazał błogosławieństwo na dalszą drogę posługiwania najuboższym. Ojciec Święty napisał m. in.: „by przeświadczenie waszego Ojca Założyciela, że troska o wychowanie dzieci, a szczególnie biednych, odmieni oblicze ziemi, było swoistym wyzwaniem na początku nowego tysiąclecia, by w tym duchu rozwijać dzieło apostolskie i z odwagą podejmować nowe dzieła miłosierdzia w kraju i na misjach”.
Obecnie tj. w 2011 roku Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła liczy 246 sióstr profesek, 5 sióstr nowicjuszek, 2 postulantki oraz 3 kandydatki. Siostry oprócz swoich zadań wynikających z reguły, mają możność rozwijania w rodzinie zakonnej, własnych talentów poetyckich, plastycznych czy muzycznych. Wiele z nich zdobywa formację intelektualną i zawodową na wyższych studiach specjalistycznych, aby z wewnętrznej dynamiki życia wypływało ich apostolskie zaangażowanie w Kościele. Aktualnie siostry pracują w wielu częściach Polski, w Niemczech, we Włoszech, Francji, Białorusi, Ukrainie oraz na misjach w Kamerunie.
Na Rżące Siostry są dłużej niż istnieje parafia. Do Krakowa Siostry Michalitki przybyły w 1980 roku. Historia nabycia domu przy ul. Kosocickiej jest bardzo ciekawa, dlatego powróćmy do niej jeszcze raz. W minionym systemie komunistycznym trudno było zakonom nabyć jakąkolwiek własność, a nasze Zgromadzenie bardzo pragnęło posiadać w Krakowie dom dla celów formacji, studiów i leczenia sióstr. I oto w dniu 10.09.1979r. w gazecie „Nowiny Rzeszowskie”, s. Emilia Krupa - ekonomka generalna, wyczytała ogłoszenie, że w Krakowie jest do sprzedania nowy dom dwurodzinny, wolnostojący, murowany i dom gospodarczy z dużą parcelą.
Po umówieniu się z właścicielką pojechała do Krakowa obejrzeć posiadłość znajdującą się dość daleko od centrum Krakowa, na osiedlu Rżąka, które zostało dołączone do miasta w 1974r. Dom spodobał się siostrze ekonomce i po powrocie do Miejsca Piastowego przedstawiła sprawę Zarządowi Zgromadzenia. Następnie przedstawiono prośbę o pozwolenie na zakup domu na terenie Krakowa Metropolicie Krakowskiemu ks. Franciszkowi Kardynałowi Macharskiemu. W wystosowanym piśmie Zgromadzenie nasze wyraziło gotowość podjęcia pracy duszpasterskiej na tym terenie, na którym będzie się znajdował dom. Ksiądz Kardynał wyraził zgodę na nabycie domu oraz przesłał pasterskie błogosławieństwo na „pozytywne i po Bożej myśli załatwienie spraw”. Metropolita wyraził też radość i wdzięczność za gotowość sióstr do włączenia się w prace duszpasterskie „na danym terenie zwłaszcza, jeśli to będzie teren słabo obsadzony przez inne Zgromadzenia”.
Kupującą była Maria Woźniak - s. Wiktoria. Umowę zawarto na osobę fizyczną gdyż w tym czasie Zgromadzenie nie miało prawa do nabywania nieruchomości. W marcu 1980r. otrzymałyśmy klucze do nowego domu, ponieważ do tego czasu trwały jeszcze prace wykończeniowe, które zobowiązała się zrobić dotychczasowa właścicielka.
19 lipca 1980r. na Kosocicką dotarły jeszcze dwie siostry: s. Salomea Zabielna i s. Bożena Turoń. Już następnego dnia siostry spotkały się z gospodarzem parafii, ks. prałatem Antonim Sołtysikiem i ofiarowały swoją gotowość do podjęcia pracy w parafii. Powstające, bowiem nowe osiedle mieszkaniowe - Nowy Bieżanów wyodrębniło się jako filia, z macierzystej parafii Bieżanów. Od września 1980 pracę duszpasterską podjęli w nowopowstającej parafii księża: ks. Józef Jakubiec i ks. Władysław Stec-Sala. W tej pracy niezbędna okazała się współpraca sióstr. S. Bożena podjęła prace zakrystianki i obsługiwała kaplicę pw. „Wniebowstąpienia Pańskiego” na cmentarzu, a w sierpniu 1980r. przybyła jeszcze katechetka - s. Juliusza Krajewska i podjęła katechizację dzieci. Siostra Salomea zajmowała się pracami domowymi, w wolnych chwilach wykonywała różańce. Przełożoną domu została mianowana s. Daniela Moroz - mistrzyni junioratu. Po roku wspólnota jeszcze bardziej się rozrosła, dołączyły siostry junioratki: s. Marcja Petrykowska, s. Agnieszka Chrapek, s. Leonia Przybyło i neoprofeski: s. Joela Głogowska i s. Juwencja Fila. Dom zasadniczo stał się domem formacyjnym junioratu. Dwie siostry katechizowały, a pozostałe podjęły studia katechetyczne na WIK-u.
18 czerwca 1982r. po przygotowaniu odpowiedniego pomieszczenia i wystroju, została poświęcona kaplica w domu zakonnym.
Siostry zajęły się zarówno zagospodarowywaniem domu, jak również działalnością zewnętrzną przy kaplicy na ul. Smolenia.
Od 1 września 1990r. zaczęło funkcjonować „domowe przedszkole”, do którego na początku uczęszczało ok. 12 dzieci. Choć warunki lokalowe były trudne to siostry podjęły inicjatywę wychowania dzieci. Maluszki powierzono s. Michaeli Kozera, która wówczas była przełożoną domu na Kosocickiej. Wcześniej siostry opiekowały się dwójka dzieci sąsiadów.
W 1990r. siostry rozpoczęły budowę nowej części domu, gdzie miało znajdować się przedszkole, kaplica i mieszkania dla sióstr. Budowa z przerwami trwała aż do 1997r.
28.06.1992r. ks. dziekan Józef Jakubiec wprowadził nowego duszpasterza do tworzącego się ośrodka duszpasterskiego na Rżące. Ks. Dziekan razem z ks. Andrzejem Pierogiem przyszli prosić siostry o podjęcie pracy także w nowopowstającej parafii.
Już 2 lipca 1992r. Matka Generalna Remigiusza Dziewit wyraziła zgodę na podjęcie pracy zakrystianki przy parafii na terenie, której znajdował się dom sióstr. Pierwszą „oficjalną” zakrystianką została s. Maksymiliana Ciepała - obecnie asystentka generalna. Dzięki utworzeniu parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, siostry miały zdecydowanie bliżej do nowej kaplicy przy budującym się kościele i bardziej czuły się „u siebie”, ponieważ kaplica na ul. Smolenia została już zlikwidowana, a do nowo wybudowanego kościoła p.w. Najświętszej Rodziny przy ul. Aleksandry, gdzie powstała nowa wspólnota sióstr michalitek było dość daleko.
Prawdziwe Przedszkole w nowym budynku rozpoczęło swoją działalność 1 września 1997r. Na początku przyszło 30 dzieci. Siostry w tym samym roku przeniosły się do nowych mieszkań, a starą część domu zajęły kandydatki.
14 grudnia 1997r. została poświęcona Kaplica, w nowej części domu. Wystrój kaplicy projektował p. Wincenty Kućma, a wykonywali różni fachowcy. Siostra kronikarka zapisała: „Kaplica jest prześliczna - bielusieńka od sufitu do posadzki. Wystrój został przeniesiony ze starej Kaplicy, a więc krzyż, tabernakulum, ołtarz, lichtarz, obraz Matki Bożej, obraz św. Michała Archanioła. Ławki i klęczniki przywiezione z Miejsca Piastowego”.
Od 1997r. w domu na Kosocickiej rozpoczęła się też formacja wstępna do życia zakonnego, czyli kandydatura i postulat, kiedy to przybywające dziewczęta poznają drogę życia zakonnego poprzez przyglądanie się i uczestniczenie w życiu sióstr.
Od czasu przybycia na Rżąka pierwszych michalitek minęło ponad 30 lat. Obecny dom zakonny został gruntownie przebudowany i dostosowany do potrzeb i działalności sióstr. Dobudowano m. in. piętro, utworzono nową kaplicę zakonną, wybudowano parterowy budynek z przeznaczeniem na przedszkole. W ogrodzie utworzono plac zabaw dla dzieci.
Dziś przy ulicy Kosocickiej siostry prowadzą Niepubliczne Przedszkole im. Matki Anny Kaworek do którego uczęszcza 50 dzieci, uczą religii w szkole na naszym osiedlu, pracują w kościele w charakterze zakrystianki, oraz prowadzą różne grupy przy parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Dom przy ul. Kosocickiej jest otwarty dla wszystkich, którzy przejeżdżają przez Kraków, a także dla tych, którzy chcą się zatrzymać m.in. pielgrzymując do Sanktuarium Jezusa Miłosiernego w Łagiewnikach. W domu odbywają się rekolekcje dla dziewcząt, niejednokrotnie były skupienia dla sióstr junioratek, a także siostrzane spotkania grup rocznikowych.
|
|