Ostatnie zmiany: 20.08.2021 22:15(1142 dni i 11 godzin temu)
Zapraszamy do nabywania książki o histori naszej parafii i osiedla. Książka stanowi cegiełkę, a środki uzyskane ze sprzedaży będą przeznaczone na dokończenie budowy kościoła.
Zpraszamy do zapoznania się ze "Słowem wstępnym"
Masz pytania, uwagi?
Napisz do .
W życiu każdego chrześcijanina szczególne miejsce zajmuje Wielki Tydzień. W Kościele Katolickim jest on obchodzony bardzo uroczyście, a jego centrum stanowi tzw. Triduum Sacrum, czyli trzy święte dni, w czasie których wspominamy najważniejsze wydarzenia zbawcze.
Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota z racji swej doniosłości domagają się od nas właściwego przygotowania od strony liturgii i komentarzy. Tylko wtedy bowiem mogą być zrozumiale i głęboko przeżyte.
Wielki Czwartek rozpoczyna obchody owych wielkich dni. Rano we wszystkich parafiach odwołuje się Msze św. Sprawowana jest tylko uroczysta Eucharystia w katedrze każdej z diecezji (w naszym wypadku na Wawelu), w czasie której poświecone zostają przez biskupa oleje służące przez cały rok do namaszczania chorych, a także tak zwane Krzyżmo - olej, którym namaszcza się bierzmowanych, chrzczonych przez cały rok i wyświeconych w danym roku kapłanów.
W godzinach wieczornych we wszystkich parafiach odbywa się Msza święta Wieczerzy Pańskiej będąca pamiątką pierwszej Eucharystii z Wieczernika. Wielkoczwartkowy wieczór to kontynuacja starotestamentalnej uczty paschalnej, która Jezus wzbogacili w Wieczerniku o Eucharystyczne treści. Lampki wieczne w tym dniu zostają wygaszone, tabernakulum opróżnione, a dzwony i organy milkną po uroczystym Chwała na wysokości Bogu. Mimo ze wspominamy w tym dniu również pojmanie Jezusa i uwiezienie Go w Ciemnicy, jest to przede wszystkim dzień, który powinien napełnić nas wdzięcznością za otrzymany z rak Jezusa Najświętszy Sakrament. Po skończonej Mszy świętej i uroczystej szczególnie w tym dniu komunii, Eucharystia zostaje przeniesiona do Ciemnicy, a ołtarze obnażone na znak nieobecności Jezusa w tabernakulum i Jego uwiezienia.
Wielki Piątek, na mocy dawnej tradycji w Wielki Piątek Kościół powstrzymuje się od sprawowania sakramentów. Wchodząc do kościoła zauważymy odsłonięty ołtarz, puste tabernakulum. Wszystko to ma podkreślić niezwykły charakter dnia, w którym Jezus umarł na krzyżu.
Liturgia Wielkiego Piątku dzieli się na cztery części: Liturgii Słowa z odczytywana Męka Pańska, Adoracji Krzyża, Komunii św. i Procesji do Bożego Grobu. Po wejściu do świątyni asysty z kapłanem, ten upada na twarz, oddając w ten sposób część cierpiącemu i umierającemu Jezusowi. Po krótkim kazaniu jednego z kapłanów odśpiewana zostaje modlitwa wiernych mająca w tym dniu szczególny charakter. Po liturgii słowa następuje najważniejsza w tym dniu czynność Kościoła a mianowicie adoracja Krzyża. Od tej pory aż do wieczora dnia następnego klękać będziemy nie przed tabernakulum, ale właśnie przed krzyżem. Przez cala noc Najświętszy Sakrament pozostaje w Grobie na pamiątkę złożenia tam Jezusa. Jego adoracja jest nie tylko świadectwem wiary, ale także głębokiego wejścia w prawdę o tym, ze Chrystus dla nas cierpiał i zmartwychwstał.
Wielka Sobota rozpoczyna się miłym zwyczajem poświęcenia pokarmów na stół wielkanocny, co ma nas podprowadzić pod tajemnice Liturgii Wielkiej Soboty, zwanej Matka i Królowa wszystkich liturgii. Bogactwo Wielkiej Soboty przejawia się wiec przede wszystkim w Liturgii Wigilii Paschalnej odprawianej po zachodzie słońca. Poświęcenie ognia, Paschału, dokonane na zewnątrz kościoła, uroczysty hymn Exultet, poświęcenie wody chrzcielnej, która przez cały rok spoczywa w chrzcielnicy, aby nam przypomnieć nasz własny chrzest to tylko przedsmak wielkiego przeżycia, jakim powinna być dla każdego parafianina Eucharystia a na koniec procesja rezurekcyjna, która w swojej trzykrotności nawiązuje do trzech dni pobytu w Grobie naszego Pana.
Każdy dzień Świętego Triduum jest niezwykły: Pozwala nam zapomnieć o szarej codzienności i wtulić się pod dach Wieczernika, uklęknąć pod Chrystusowym Krzyżem, aby wreszcie zaprowadzić nas przed pusty Grób. A jeżeli codzienność Ciebie, bracie i siostro, zbyt mocno przytłacza, to tym bardziej powinieneś i powinnaś skorzystać z tej wielkiej laski liturgii. Jest ona bowiem zapowiedzi naszego świętowania w niebie. W te dni zabierzcie, moi drodzy, swoje rodziny, zachęćcie sąsiadów i tak jak oddajecie Jezusowi cześć w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Zali, tak jeszcze bardzie towarzyszcie Mu w trzech najświętszych dniach roku, które przeżył i przecierpiał dla każdego z nas.