Artykuły
Ostatnie zmiany: 20.08.2021 22:15(1142 dni i 11 godzin temu)
Zapraszamy do nabywania książki o histori naszej parafii i osiedla. Książka stanowi cegiełkę, a środki uzyskane ze sprzedaży będą przeznaczone na dokończenie budowy kościoła.
Zpraszamy do zapoznania się ze "Słowem wstępnym"
Masz pytania, uwagi?
Napisz do .
Idzie Bóg w postaci Dziecka
Abp Stanisław Nowak
„Ewangelia według św. Łukasza wskazuje na dzieci w życiu prenatalnym. Płód, który matki noszą pod sercem, żyje. To jest człowiek, wielki człowiek, choć taki malutki” - pisze metropolita częstochowski abp. Stanisław Nowak w rozważaniu do niedzielnej Ewangelii.
Ewangelia według św. Łukasza wskazuje na dzieci w życiu prenatalnym. Płód, który matki noszą pod sercem, żyje. To jest człowiek, wielki człowiek, choć taki malutki. I Chrystus objawił nam w swojej wielkiej miłości, że sam, nim jako mężczyzna umierał w sile wieku za nas na krzyżu, żył we wnętrzu swojej Matki Maryi jako malutki jeszcze płód.
Usłyszała Ona słowa: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie Synem Najwyższego” (Łk 1, 31n). Otrzymała też od Boga znak, że Jej krewna Elżbieta poczęła, mimo starości, syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną (por. Łk 1, 36). Z pośpiechem podążyła do domu Elżbiety. Ujrzała tam zapowiedziany od Boga znak. Gdy weszła i pozdrowiła swoją krewną, ta wydała okrzyk szczęścia i radości. Stało się bowiem coś w jej życiu niesamowitego: „poruszyło się dzieciątko w jej łonie”. Duch Święty przy tym ogarnął Elżbietę. Zaczęła błogosławić Maryję i owoc Jej łona, czyli Jezusa. Poznała bowiem, że Ten, który jest w łonie Maryi, jest Panem, to znaczy Bogiem.
Rzeczywiście Jezus, choć pozostawał jeszcze w stanie prenatalnym, był potężnym Bogiem i Zbawicielem. Jego łaska dotknęła już Jana Chrzciciela, gdy ten był jeszcze w łonie swej matki Elżbiety. Poruszyło się z radości dzieciątko żyjące w jej łonie i już było zdolne do kontaktu z Bogiem.
Kto pozostanie głuchym wobec tak wielkiego objawienia, że człowiek jest człowiekiem, będąc jeszcze w łonie matki i że już wtedy znajduje się pod szczególną opieką mocy i miłości Boga? Głos to dla wszystkich. Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za dar życia, gdy ono jeszcze jest w stanie przed narodzeniem. Głos to szczególnie do rodziców, by czuli wielką odpowiedzialność za dar życia, które jest im dane. Głos to dla Polski, by się przebudziła i wyszła ze stanu tak niskiej dzietności. Znak to dla rządców, lekarzy, różnych instytucji, by szanowali życie. Nie można z czystym sercem zasiadać do stołu wigilijnego i zbliżać się do Boga-Dziecka w bogactwie liturgii i obyczaju polskiego, chowając w sercu antykoncepcję, aborcję i ulegając fatalnej cywilizacji śmierci.
Idzie do nas Bóg w postaci Dziecka. Wyjdźmy Mu naprzeciw. Uwrażliwiajmy się na kulturę życia i miłości dziecka, każdego dziecka, tym bardziej, gdy ono tak malutkie, że jeszcze niewidoczne.
Ono żyje i Bóg je kocha.
Abp Stanisław Nowak urodził się 11 lipca 1935 r. w Jeziorzanach. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 czerwca 1958 r. Od 1963 r. do 1979 r. pełnił funkcję ojca duchownego w krakowskim seminarium duchownym, z przerwą na studia specjalistyczne z teologii w Instytucie Katolickim w Paryżu w latach 1967-1971, uwieńczone doktoratem. Od roku 1971 prowadził katedrę teologii życia wewnętrznego Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie, a od roku 1981 - Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej. W roku 1979 objął funkcję rektora WSD w Krakowie. 8 września 1984 r. został mianowany biskupem częstochowskim. Do godności arcybiskupa metropolity częstochowskiego został podniesiony 25 marca 1992 r. Jest przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Francji oraz członkiem Komisji Duchowieństwa.
Foto © Waldemar Kompała